عصرناپلئون/7

روبسپیر اگرچه نزد احزاب از لحاظ محبوبیت پس از دانتون قرار داشت، در میان نمایندگان به منزله شخصیتي متوسط تلقي مي شد. در رأي گیري براي مقام ریاست كنوانسیون، فقط شش رأي داشت؛ حال آنكه

رولان ٢٣۵ رأي آورده بود. در نظر نمایندگان، وي فردي داراي افكار و عقاید جزمي در كلیات، داراي اصول اخلاقي خسته كننده، و فرصت طلبي محتاط بود كه بیصبرانه انتظار مي كشید به قدرت خود بیفزاید.

سازگاري و ھماھنگي پنھانی در پیشنھادھایش دیده مي شد كه نفوذ او را به تدریج افزایش مي داد. گرچه از درگیري مستقیم در حمله به تویلري یا قتل عامھاي سپتامبر خودداري ورزیده بود، آنھا را تصویب كرده

بود، تا ت بورژواھا را با وحشت از مردم آشنا كند. از ھمان آغاز از شركت افراد بالغ در انتخابات  ھواداري كرده بود  گرچه، عملاً، با دور كردن سلطنت طلبان و كاتولیكھا از صندوق رأي گیري موافقت

كرده بود. از اصل مالكیت خصوصي نیز دفاع كرده و تقاضاي بعضي از افراد تھیدست را در مورد مصادره و توزیع مجدد اموال نپذیرفته بود؛ با وجود این، وضع مالیات بر ارث و سایر مالیاتھا را پیشنھادكرده بود تا

در این ضمن، «. بر اثر اقدامات معتدل ولي مؤثر، از عدم تساوي شدید ثروت كاسته شود » منتظر فرصت بود، و به رقیبان امكان داد كه با ھیجان و زیاده رویھاي خویش خود را فرسوده كنند. عقیدة

راسخ داشت كه روزي قدرت را به دست خواھد گرفت  و پیش بیني مي كرد كه روزي كشته خواھد شد. «. وي نیز مانند ھمة این مردان مي دانست كه زندگي او تقریباً ساعت به ساعت در خطر خواھد بود »

تصویردانتون

سرسخت ترین و پرھیجانترین مدافع طبقة كارگر نه روبسپیر بود و نه دانتون؛ بلكه مارا بود كه قھرماني ترین مدافعات را از این طبقه به عمل مي آورد. وي در ٢۵ سپتامبر، به منظور تجلیل از جمھوري

جدید، نام رومة خود را به رومة جمھوري فرانسه تغییر داده و در این ھنگام چھل ونه ساله بود(روبسپیر سي وچھارسال و دانتون سي وسه سال داشت)؛به مرگش باقي مانده بود، ولي آن را در نبردي سازش ناپذیر علیه ژیروندنھا به كار برد. مارا ژیروندنھا را  دشمنان خلق و عاملان بورژوازي تجارت پیشه و در حال ترقي مي دانست، كه ظاھراً در نظر داشتنددرآورند. انتقادات شدید او در سراسر پاریس طنین « اقتصاد آزاد » انقلاب را به  صورت بازوي ي افكند و بخشھا را به شورش واداشت و در كنوانسیون خصومتي تقریباً ھمگاني به وجود آورد. ژیروندنھا دانتون و روبسپیر و مارا مي دانستند تقبیح مي كردند، ولي دانتون او را از « تریوم ویراتوس » آنچه را كه  خود نمي دانست، و روبسپیر از او احتراز مي كرد. مارا در كنار مونتانیارھا مي نشست، ولي معمولاً تنھا و بدون دوست بود. در ٢۵ سپتامبر ١٧٩٢ ، ورنیو و دیگران اسنادي را در كنوانسیون خواندند مبني بر آنكه  مارا از حكومت دیكتاتوري طرفداري كرده و قتل عامھا را به وجود آورده است.   « تریبون ملت »در حال ضعف و بیماري به منظور دفاع از خود برخاست،  نمایندگان با فریاد ژیروندنھا فریاد زدند: « ھمة ما دشمن توایم »ھنگامي كه به او حمله كردند.«! بنشین »وي مي گفت:«. به نظر مي رسد كه در مجلس تعداد زیادي دشمن شخصي دارم »

مارا به سخن گفتن ادامه داد و تقاضاي خود را دربارة دیكتاتوري به سبك محدودرومیھا تكرار، و اشارات خود را به ایجاد زورگویي و بلوا تصدیق كرد، ولي دانتون و روبسپیر را ازشركت در نقشه ھاي خود بري دانست. یكي از نمایندگان پیشنھاد كرد كه او را دستگیر و بھ اتھام خیانت محاكمه كنند؛ ولي با این پیشنھاد موافقت نشد. مارا تپانچه اي از جیب بیرون آورد و آن را در كنار خود نگاه داشت و گفت:
اگر كیفرخواست علیه من تصویب شده بود، مغز خود را در پاي میز خطابه متلاشي كرده بودم»
 ژیروندنھا  كه فرانسه را وارد جنگ كرده بودند  در این ماھھا بر اثر پیروزیھاي قواي فرانسه و گسترش  قدرت این كشور و افكار انقلابي تقویت شده بودند. در ٢١ سپتامبر ١٧٩٢ ، ژنرال آن  پیر دومونتسكیو فزانساك قواي خود را به ساووا كه در آن ھنگام بخشي از مملكت ساردني بود برد و آن را به آساني تصرف كرد. وي در این باره به كنوانسیون چنین گزارش داد:پیشرفت قواي من پیروزي است؛ ھم در شھر و ھم در حومه، مردم به دیدن ما مي آیند؛ گل نوار سه رنگ را ھمه به كار مي برند»

در ٢٧ سپتامبر، «. یك لشكر دیگر فرانسوي بدون مقابله وارد نیس شد؛ در ٢٩ سپتامبر ویلفرانش را گرفت. در ٢٧ نوامبر، بنابهدرخواست رھبران ي محلي، ساووا به خاك فرانسه منضم شد.

تصویر مارا

عصرناپلئون/7

عصرناپلئون/8